Groźne choroby wieku dziecięcego

Spis treści:

Wirus RSV u dzieci
Objawy wirusa RSV u dzieci
Jak długo trwa zakażanie u dzieci?
Powikłania po zakażeniu wirusem RSV
Co to są meningokoki?
Jak długo trwa okres wylęgania się meningokoków
Objawy meningokoków
Kiedy można zachorować na meningokoki?
Pneumokoki
Co powodują pneumokoki?
Powikłania po pneumokokach

Kaszel, katar, ospałość czy brak łaknienia u dzieci zawsze są sygnałem dla rodziców, że należy uważnie obserwować malucha i wykluczyć ryzyko pojawienia się chorób groźniejszych niż przeziębienie. Jakie to mogą być choroby i jak reagować odpowiednio wcześnie na niepokojące sygnały?

Wirus RSV u dzieci

Podatne na zarażenie RSV, czyli wirusem RS, są głównie wcześniaki, dzieci z dysplazją oskrzelowo-płucną, a także z wadą serca i mukowiscydozą, a więc te dzieci, które mają obniżoną odporność organizmu.  Wirus ten  jest  jedną z głównych przyczyn zgonów wśród dzieci do lat 5. Do zakażeń dochodzi głównie poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną wydzieliną, ale możliwe jest również zakażenie drogą kropelkową.

Objawy wirusa RSV u dzieci

Choroba rozwija się zazwyczaj przez ok. 4–6 dni, a po tym czasie występują objawy, które mogą przybierać różną postać (możliwy jest również przebieg bezobjawowy). Zazwyczaj pojawia się:

• katar,
• kaszel,
• podwyższona temperatura ciała,
• zapalenie ucha środkowego.

U wcześniaków i noworodków pojawiają się:

• problemy z karmieniem,
• niechęć do ssania,
• płaczliwość
• senność.

Jak długo trwa zakażanie u dzieci?

Chory zakaża nawet do 4 tygodni. U dzieci starszych czy dorosłych choroba ma zazwyczaj łagodny przebieg, natomiast u niemowląt i małych dzieci często wymaga leczenia szpitalnego, a jej przebieg jest ciężki.

Powikłania po zakażeniu wirusem RSV

Do najczęstszych powikłań zarażenia wirusem RSV należą:

• zapalenia krtani i tchawicy,
• zapalenie ucha środkowego,
• zapalenie zatok, oskrzeli i płuc.

Za najskuteczniejszą metodę ochrony dzieci szczególnie podatnych na infekcję, jest podanie przeciwciał skierowanych przeciw wirusowi RSV.

Co to są meningokoki?

Meningokoki są bakteriami z gatunku Neisseria meningitidis. Zwane są także dwoinkami zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Bakterie te przenoszą się drogą kropelkową, poprzez kontakt z wydzieliną z górnych dróg oddechowych nosiciela lub chorego (kaszel i kichanie) oraz przez bezpośredni (np. pocałunek) lub pośredni kontakt z osobą zakażoną (np. jedzenie z tego samego talerza).

Jak długo trwa okres wylęgania się meningokoków

Okres wylegania choroby wywoływanej wynosi od 2 do 7 dni.

Bakterie Neisseria meningitidis występują w 13 odmianach serologicznych i szacuje się, że w Polsce najczęściej pojawia się typ B i C. Z badań wynika, że nawet 5-10 proc. zdrowych ludzi może być ich nieświadomymi nosicielami.

Objawy meningokoków

Początek inwazyjnej choroby meningokokowej może przypominać  przeziębienie, dlatego nie zawsze stawiana jest właściwa diagnoza.

Do typowych objawów można zaliczyć:

• bóle głowy,
• bóle kończyn,
• wymioty,
• utrata apetytu,
• sztywność karku (w zaawansowanym stadium choroby),
• wybroczyny (w zaawansowanym stadium choroby).

Dwoinki wywołują nie tylko zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, ale również posocznicę, czyli sepsę. Często zachorowanie kończy się śmiercią lub poważnymi powikłaniami, np. problemami neurologicznymi, ropnym zapaleniem stawów, zapaleniem płuc, ucha środkowego czy gardła.

Kiedy można zachorować na meningokoki?

Najwięcej zachorowań pojawia się wiosną i zimą, w okresie obniżonej odporności organizmu. Zapobieganie chorobie polega przede wszystkim na podaniu szczepionki. Ryzyko można obniżyć także dzięki przestrzeganiu podstawowych zasad higieny osobistej oraz unikanie ryzykownych zachorowań (np. picia z jednaj butelki).

Pneumokoki

Pneumokoki to bakterie z rodzaju Streptococcus, należące do grupy drobnoustrojów będących  przyczyną zakażeń bakteryjnych u dzieci. Zakażenie przenosi się drogą kropelkową oraz przez bezpośredni kontakt z chorym bądź nosicielem.

Bakterie te często osiedlają się w gardle czy  nosie, nie wywołując objawów choroby u zdrowych dzieci (tzw. nosicielstwo), natomiast  nosiciele mogą stanowić źródło zakażenia dla otoczenia.

Inwazyjną chorobą pneumokokową szczególnie zagrożone są dzieci w wieku poniżej 2. roku życia, a także osoby o obniżonej odporności.

Co powodują pneumokoki?

Pneumokoki mogą wywoływać nieinwazyjne zakażenia dróg oddechowych, objawiające się takimi chorobami, jak.:

• zapalenie ucha środkowego,
• zapalenie zatok przynosowych,
• zapalenie płuc.

Może również wystąpić szczególnie niebezpieczne dla zdrowia lub życia inwazyjne zakażenie (kiedy bakterie z układu oddechowego przedostają się do krwi) wywołujące choroby takie jak:

• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Powikłania po pneumokokach

Wśród najczęściej występujących powikłań można wymienić

• zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego oraz zatok,
• powikłania wynikające z przebycia sepsy – problemy neurologiczne, głuchota.

Do najskuteczniejszych metod zapobiegania inwazyjnej chorobie pneumokokowej jest szczepienie, zalecane w Programie Szczepień Ochronnych.